Ei lita dyrevise som du nå får høre

Reiseruta var Brussel - Amsterdam - Nairobi - Kilimanjaro. For gutane: Trondheim- Brussel
eller Bergen - Brussel i tillegg.

frå hotellverandaen ser de Kilimanjaro rett fram.

 Juletreet var pynta og vi hadde julemiddag med  flybore pinnekjøt og kålrabistappe (frå Mega på Kleppe)  21. desember, 23. desember drog vi - grise - grytidleg og kom til hotellet i nærleiken av Kilimanjaro i halv tolvtida om natta.

Fjellet

Mange har spurt oss om vi skulle gå opp Kilimanjaro, og slik eg ser det nå skal eg ikkje det.
Uhuru toppen er på 5895 m, ein vert ganske sjuk når ein er så høgt oppe, det er sagt at bare 25-30% kjem heilt til topps. Vi møtte ei gruppe på sju, to godt vaksne  i 60 -åra og diverse barn frå 20-30 år som skulle gå opp saman, møtte dei både før og etter turen. I denne gruppa greidde seks av sju å nå toppen. Den som vart sjuk og måtte gje seg,  var ein sprek, sterk ung mann i tjueåra, så slik sett veit ein aldri kven som greier seg. Vi snakka også med ein kjempetrent kanadier (sånn triathlonmann)som skulle prøve seg på Uhuru for andre gong, første gongen hadde han hatt det for travelt og blei sjuk. Eg har ikkje nokon voldsom trong til å prestere på slike område. Skulle gjerne gått lang tur i vegetasjonsbelta lenger nede, svært vakker natur.  Kjem du opp er visst utsikten fantastisk.

Ben og bilen

Denne jeepen førte oss gjennom støv og over humpete vegar - "humpete veg" tyder nok anna for oss nå enn det gjorde før, og vi kjørte mange timar om dagen,omlag 20 000 km til saman. Sjåføren vår heitte Ben, han kunne mykje om dei forskjellige dyra og hjalp oss å finna the big five. 
Turen vår varte ni dagar og vi besøkte fire nasjonalparkar på denne tida: Tarangire, Serengeti, Ngorongorokrateret og Lake Manyara.
 Vi overnatta på fire forskjellige hotell/teltleirar:  ei natt på Springlands hotell, to netter på Karatu country logde, Ikoma wild camp og Ngorongoro wild camp. Dei to siste var såkalla teltleirar. Vi låg i telt, men det var toalett og dusjrom til kvart telt. Det som var spennande var alle dyrelydane om natta, masse insekter og fjerne løvebrøl.... Siste natta på Springlands hotell igjen, det ligg i nærleiken av flyplassen Kilimanjaro.

Vi gjorde jo ikkje det slag, blei kjørte rundt og blei serverte mat - god mat, men vi var svært trøytte kvar einaste kveld og gjerne i seng før ti...
 Det raude støvet alle stader, når ein ikkje var høgt oppe, må vera slitsamt å leva med. Fint støv som kjem seg inn alle stader, og legg seg på alt du har, følte eg togg dette støvet inn i mellom.

Tarangire

Akasietre og baobabtre

I Tarangire møtte vi og vart  ovandotne av vår aller første impala. Den stod rett ved bilen og poserte. Seinare kjørte vi blaserte rett forbi Impala, Thompson gaseller, og Dik-dik (liten, veldig søt antilope) på jakt etter dei fem store.Mange elefantar her, og praktfulle baobabtre.

Serengeti

Serengeti er den største nasjonalparken. Her held også masaiane til. Eit nomadefolk som lever slik dei alltid har gjort.
Eit hardt liv.



Store mengder gnu (kryssorddyret veit de!) som har spesielle trekkruter der. Vi var to dagar i Serengeti

Ngorongoro-krateret

her finn du mellom anna nasehorn, og veldig mange andre dyr på eit konsentrert område, Skråninga ned mot kraterbotnen er dekka av regnskog.

Candelabra tree, ser ut som ein fleirarma lysestake

Lake Manyara

Vakkert, vakkert landskap, mange bavianar, mange elefantar og ein av dei var skikkeleg sur.

The Big Five

Vi fekk sett alle dei fem store etterkvart. Føler absolutt ærefrykt for desse flotte dyra.

Løve Serengeti poserte slik den skulle

Elefantar er så store, og så luktar dei hest ganger ti

Skjønar ikkje heilt kvifor bøffelen er ein  av dei fem store, ser litt dum ut, stut liksom?

Leopard Ngorongorokrateret, tassa forbi alle bilane utan å bry seg.

Nasehorn frå Ngorongorokrateret. Nesten utrydda og svært sky dyr, skulle hatt betre kamera her.

Men sjiraffar og sebra då...

 sjiraffar er uverkeleg vakre, og fantastisk elegante. Dei har usannsynlege, lange halsar, dei er så fine.

Sebraene er veldig søte, trur dei er yndlingsdyret mitt. Alle er visst forskjellige, mønsteret i skinneter ulikt.

Ser ut som litt mislukka hestar, for korte bein til å springa særleg fort. Interessert som eg er i mat spurte eg  Ben om dei åt sebra, men det gjorde dei visst ikkje.

Desse er  ikkje blant the big five, men det er bøffelen altså,

Sjiraffar Serengeti

Sebra Ngorongoro-krateret