Femmes au foyer - fidelité

Rett omsett er det om husmødre  og truskap, men nå er det truskap mot butikkane det handlar om. Eg har lagt ved nokre bilete av blomar og grasklypp - det vert etterkvart vår her.

Carte de fidelité - generelt

Eg har ein haug med kort. Kort hos Carrefour, Plus-kort hos DelHaize og Di, kort frå diverse

Mannen klypper plen - laurdag

parfymeri eg sjeldan bruker. Kort på apoteket der dei har så gode sjampoar og eg får så mange prøvar. Kort hos frisøren der eg går for sjeldan, og som farger håret mitt i rare raudfargar.

Ja, det vert definitivt veldig kort hår frametter, her snakkar vi om både språkvanskar og kulturforskjellar..

Carrefour - spesielt

 Det einaste eg alltid hugsar å bruke er Carrefour-kortet for der handlar eg daglegvarer, og eg er der ofte.
Der har dei også andre kort. Eg har brødkort som eg stemplar kvar gong eg kjøper brød.. Kvart ellevte brød er då gratis, men ikkje alle slag. Det gjeld dei små formbrøda. 
I tillegg har dei alle slags promotions og slikt. Fram til mai har eg eit kort eg stemplar kvar gong eg har handla for 25 euro, når kortet er fylt opp får eg ei flaske vin - en heilt grei bordvin. Eg har fått nokre slike - kjekt det for ein nordmann å FÅ vinflasker på butikken.

I tillegg  får eg poeng kvar gong eg handlar der. Nå har eg vel drygt 5000 poeng eller noko, men dei veit eg ikkje heilt kva eg skal gjera med.

Men timbres derimot

Store og små handkle - 70% avslag -
vaskekluter følgjer også med

Timbres kjære vener, eller zegels på néerlandais, eller klistremerker på norsk, det er sånne du får når du har kjøpt for eit visst beløp. Så klistrer du dei på eit ark  -   "Noko må dei finna på"  - som svigermor mi ville ha sagt det. Her har eg full kontroll! 
Når arket er fullt kan du kjøpa ting til ein billig penge, for eksempel kasserollar eller fine handkle.
Eg har kjøpt både kasserolle og mange fine handkle.
Fargane -  krem og mørk grå er kanskje ikkje så livlege, men er resultat av eit kompromiss i heimen: mannen liker ikkje lilla og turkisfargen dei tilbaud var ikkje pen.

Tid tar det

Det å handla på butikken tar sjølvsagt ein del tid. Ein skjønar jo at dei forskjellige promotions

Ville påskeliljer i skogen

må vegast opp mot kvarandre og diskuterast - kva er det beste for meg? Mange har også einslags matsjekkar dei handlar med, alle desse lappane skal jo registrerast og leggjast ned i forskjellige lommar og poser. 
Kassadamene er ekspertar på alt dette, og tek seg i tillegg også alltid tid til å prata litt ekstra med folk dei kjenner, kyss på kinnet og ça va?
I byrjinga hadde eg det travelt og tykte det var ineffektivt, nå pusta eg med magen og tykkjer det er ganske hyggeleg. Vi helsar alltid på folk på butikken - bonjour med eit smil og au revoir når vi går med varene våre, kjekt det.